ΑΠΟΓΝΩΣΗ – ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ – ΟΡΓΗ
ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ 15/6/2011 ΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ
Διανύουμε την χειρότερη οικονομική, κοινωνική και πολιτική περίοδο από την μεταπολίτευση και μετά. Καθημερινά όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα τόσο σκληρή που δυσκολευόμασταν ακόμη και να τη φανταστούμε. Επιχειρησιακές συμβάσεις, μαζικές απολύσεις, ελαστικοποίηση της εργασίας, μειώσεις μισθών, κόψιμο επιδομάτων, κλείσιμο επιχειρήσεων ενώ παράλληλα η ακρίβεια σε αγαθά πρώτης ανάγκης γίνεται ανεξέλεγκτη και με τους ρυθμούς ανάπτυξης στο μηδέν. Προς το παρόν η απόγνωση και η αβεβαιότητα κυριαρχούν και έρχεται η σειρά της εξαθλίωσης και της ανέχειας να συμπληρώσουν το παζλ της κοινωνικής καταστροφής. Όλοι οι πολίτες, γυναίκες και άνδρες, είναι θύματα της πιο αδυσώπητης επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κράτος με την νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκούν τα τελευταία χρόνια τα φερέφωνα της Ε.Ε. και των Η.Π.Α., με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. και τη συνενοχή του ΛΑΟΣ (το οποίο επί έναν χρόνο υποστήριζε το μνημόνιο). Η κοινοβουλευτική αριστερά φαίνεται να μην έχει αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης, με τους μεν να συνεχίζουν την μοναχική τους πορεία υψώνοντας όλο περισσότερο το τείχος που έχουν επιλέξει να τους περιβάλλει και τους δε να προσπαθούν - χωρίς να το καταφέρνουν- να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων προσπαθώντας να δώσουν λύσεις μέσα από έναν ευρωμονόδρομο.
Η ανικανότητα των κυβερνητικών σχημάτων να διοικήσουν σωστά και προς όφελος του λαού ήταν πάντα συνυφασμένη με την σύναψη πελατειακών σχέσεων με τους πολίτες - ψηφοφόρους, την υπέρμετρη κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, τον διορισμό κομματικών συνδικαλιστών – εργατοπατέρων, τις μίζες, την διαφθορά, την αδιαφάνεια και την πλήρη απαξίωση του δημόσιου βίου, χαϊδεύοντας πάντα τις τράπεζες, τα αφεντικά και το ντόπιο κεφάλαιο. Έτσι με τις ευλογίες του κοινοβουλευτισμού οδηγηθήκαμε στην πλήρη διάλυση του κράτους πρόνοιας καταρρακώνοντας την παιδεία, την υγεία, το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών. Και κράτος που δεν μπορεί να εξασφαλίσει στοιχειώδη μέριμνα για δουλειά, δωρεάν υγεία και παιδεία για τους πολίτες είναι άχρηστο και ανύπαρκτο. Με τη συνεχόμενη σπατάλη του δημοσίου χρήματος σε αμυντικές δαπάνες και στην προσπάθειά του κράτους να εξασφαλίζει οικονομικούς πόρους για να συντηρείται, διογκώνεται συνεχώς το δημόσιο έλλειμμα εκτινάσσοντάς το στη σφαίρα της φαντασίας. Οι δανειστές καιροφυλακτούν και περιμένουν τον καλύτερο πελάτη τους. Αυτόν που δεν πρόκειται να ξεπληρώσει ποτέ το χρέος του. Τον φτωχό συγγενή που χρόνια τώρα συντηρούσε η Ε.Ε. ώσπου να τον πετάξει βορά στα δόντια των μεγαλοκαρχαριών – τραπεζών.
Το μνημόνιο υπογράφηκε με όρους υποτελειακούς υποδουλώνοντας την χώρα στους δανειστές της, παραχωρώντας ακόμη και την εθνική της κυριαρχία στην τρόικα – ΔΝΤ. Σημειώνεται ότι, ακόμα και ο προδότης, δοσίλογος – κατοχικός πρωθυπουργός Τσολάκογλου αρνήθηκε να παραχωρήσει το δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας όταν υπέγραφε την παράδοση της χώρας στους γερμανούς κατακτητές το 1941. Με την υπογραφή του μνημονίου ξεκινάει η λεηλασία της χώρας που βγάζει στο σφυρί τη δημόσια περιουσία και ζητάει από το λαό να πληρώσει το λογαριασμό, με την εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που δεν πρόκειται να φέρουν κανένα αποτέλεσμα.
Η πολιτική στάση των ευρωπαίων «εταίρων» και δανειστών συνεχώς σκληραίνει με την απαίτηση για εφαρμογή και νέων μέτρων που θα φέρουν την χαριστική βολή στη χώρα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για το μεγάλο ξεπούλημα και τις ιδιωτικοποιήσεις. Υπεύθυνοι είναι όλοι τους. Και αυτοί που τα φάγαν αλλά και αυτοί που αφενός δεν φάγαν αφετέρου όμως σιωπούσαν και κάλυπταν τους υπόλοιπους. Επομένως δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε λύσεις από αυτούς που μας οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση. Απέδειξαν ότι είναι ικανοί μόνο να κερδοσκοπούν οδηγώντας τον τόπο στην καταστροφή. Είναι ανίκανοι και ανεπιθύμητοι.
Η λαϊκή αγανάκτηση όμως φέρνει το λαό στις πλατείες να εκφράσει την απόγνωσή του και την οργή του, να διαδηλώσει, να αυτοοργανωθεί και να συναποφασίσει το μέλλον του. Οι ανοικτές συνελεύσεις πληροφορούν, ενημερώνουν και δίνουν το βήμα για να ακουστούν όλες οι απόψεις ώστε να συνδιαμορφωθεί το ιδεολογικό πλαίσιο που θα μας ενώσει για να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην ζωή. Οι ανοικτές συνελεύσεις απαιτούν:
σύσταση επιτροπής λογιστικού ελέγχου ώστε να χαρακτηρισθεί τα χρέος απεχθές.
παύση πληρωμών των δόσεων και διαγραφή του χρέους.
καταψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
κρατικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση.
φορολόγηση των 300 δις ευρώ – ελληνικών καταθέσεων που βρίσκονται σε τράπεζες της Ελβετίας και πόθεν έσχες αυτών.
πόθεν έσχες όλων των βουλευτών και υπουργών από το 1974 και τιμωρία υπευθύνων.
Οι ανοικτές συνελεύσεις θα βρίσκονται στις πλατείες να διαδηλώνουν συλλογικά την αντίθεσή τους στην κυβερνητική πολιτική και στο μνημόνιο, να διεκδικούν την χαμένη αξιοπρέπεια, να συνδιαμορφώνουν ένα ελπιδοφόρο αύριο.
Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει, δε χρειάζεται να βασιζόμαστε σε κόμματα που ορίζουν αυθαίρετα τις ζωές μας. Στηρίζουμε τις οριζόντιες μορφές οργάνωσης, την αυτοδιαχείριση και τη συνεχή αυτοκριτική και αναδιαμόρφωση της κοινής μας πορείας.
Οι ανοικτές συνελεύσεις δεν θα πάψουν να εμπνέονται από τους λαούς της Λατινικής Αμερικής που αποφάσισαν εξεγειρόμενοι να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους και να αποτελέσουν την μαγιά για τις μελλοντικές εξεγέρσεις όλων των καταπιεσμένων που διψάν για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα.
Η ανικανότητα των κυβερνητικών σχημάτων να διοικήσουν σωστά και προς όφελος του λαού ήταν πάντα συνυφασμένη με την σύναψη πελατειακών σχέσεων με τους πολίτες - ψηφοφόρους, την υπέρμετρη κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, τον διορισμό κομματικών συνδικαλιστών – εργατοπατέρων, τις μίζες, την διαφθορά, την αδιαφάνεια και την πλήρη απαξίωση του δημόσιου βίου, χαϊδεύοντας πάντα τις τράπεζες, τα αφεντικά και το ντόπιο κεφάλαιο. Έτσι με τις ευλογίες του κοινοβουλευτισμού οδηγηθήκαμε στην πλήρη διάλυση του κράτους πρόνοιας καταρρακώνοντας την παιδεία, την υγεία, το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών. Και κράτος που δεν μπορεί να εξασφαλίσει στοιχειώδη μέριμνα για δουλειά, δωρεάν υγεία και παιδεία για τους πολίτες είναι άχρηστο και ανύπαρκτο. Με τη συνεχόμενη σπατάλη του δημοσίου χρήματος σε αμυντικές δαπάνες και στην προσπάθειά του κράτους να εξασφαλίζει οικονομικούς πόρους για να συντηρείται, διογκώνεται συνεχώς το δημόσιο έλλειμμα εκτινάσσοντάς το στη σφαίρα της φαντασίας. Οι δανειστές καιροφυλακτούν και περιμένουν τον καλύτερο πελάτη τους. Αυτόν που δεν πρόκειται να ξεπληρώσει ποτέ το χρέος του. Τον φτωχό συγγενή που χρόνια τώρα συντηρούσε η Ε.Ε. ώσπου να τον πετάξει βορά στα δόντια των μεγαλοκαρχαριών – τραπεζών.
Το μνημόνιο υπογράφηκε με όρους υποτελειακούς υποδουλώνοντας την χώρα στους δανειστές της, παραχωρώντας ακόμη και την εθνική της κυριαρχία στην τρόικα – ΔΝΤ. Σημειώνεται ότι, ακόμα και ο προδότης, δοσίλογος – κατοχικός πρωθυπουργός Τσολάκογλου αρνήθηκε να παραχωρήσει το δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας όταν υπέγραφε την παράδοση της χώρας στους γερμανούς κατακτητές το 1941. Με την υπογραφή του μνημονίου ξεκινάει η λεηλασία της χώρας που βγάζει στο σφυρί τη δημόσια περιουσία και ζητάει από το λαό να πληρώσει το λογαριασμό, με την εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που δεν πρόκειται να φέρουν κανένα αποτέλεσμα.
Η πολιτική στάση των ευρωπαίων «εταίρων» και δανειστών συνεχώς σκληραίνει με την απαίτηση για εφαρμογή και νέων μέτρων που θα φέρουν την χαριστική βολή στη χώρα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για το μεγάλο ξεπούλημα και τις ιδιωτικοποιήσεις. Υπεύθυνοι είναι όλοι τους. Και αυτοί που τα φάγαν αλλά και αυτοί που αφενός δεν φάγαν αφετέρου όμως σιωπούσαν και κάλυπταν τους υπόλοιπους. Επομένως δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε λύσεις από αυτούς που μας οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση. Απέδειξαν ότι είναι ικανοί μόνο να κερδοσκοπούν οδηγώντας τον τόπο στην καταστροφή. Είναι ανίκανοι και ανεπιθύμητοι.
Η λαϊκή αγανάκτηση όμως φέρνει το λαό στις πλατείες να εκφράσει την απόγνωσή του και την οργή του, να διαδηλώσει, να αυτοοργανωθεί και να συναποφασίσει το μέλλον του. Οι ανοικτές συνελεύσεις πληροφορούν, ενημερώνουν και δίνουν το βήμα για να ακουστούν όλες οι απόψεις ώστε να συνδιαμορφωθεί το ιδεολογικό πλαίσιο που θα μας ενώσει για να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην ζωή. Οι ανοικτές συνελεύσεις απαιτούν:
σύσταση επιτροπής λογιστικού ελέγχου ώστε να χαρακτηρισθεί τα χρέος απεχθές.
παύση πληρωμών των δόσεων και διαγραφή του χρέους.
καταψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
κρατικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση.
φορολόγηση των 300 δις ευρώ – ελληνικών καταθέσεων που βρίσκονται σε τράπεζες της Ελβετίας και πόθεν έσχες αυτών.
πόθεν έσχες όλων των βουλευτών και υπουργών από το 1974 και τιμωρία υπευθύνων.
Οι ανοικτές συνελεύσεις θα βρίσκονται στις πλατείες να διαδηλώνουν συλλογικά την αντίθεσή τους στην κυβερνητική πολιτική και στο μνημόνιο, να διεκδικούν την χαμένη αξιοπρέπεια, να συνδιαμορφώνουν ένα ελπιδοφόρο αύριο.
Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει, δε χρειάζεται να βασιζόμαστε σε κόμματα που ορίζουν αυθαίρετα τις ζωές μας. Στηρίζουμε τις οριζόντιες μορφές οργάνωσης, την αυτοδιαχείριση και τη συνεχή αυτοκριτική και αναδιαμόρφωση της κοινής μας πορείας.
Οι ανοικτές συνελεύσεις δεν θα πάψουν να εμπνέονται από τους λαούς της Λατινικής Αμερικής που αποφάσισαν εξεγειρόμενοι να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους και να αποτελέσουν την μαγιά για τις μελλοντικές εξεγέρσεις όλων των καταπιεσμένων που διψάν για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ 15/6/2011 ΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΡΟΝΙΟΥ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΛΑϊΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΡΟΝΙΟΥ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΛΑϊΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου